Ale piękną płytę przegapiłem w 2023. Drugi Asphodelus, podobnie jak pierwszy zresztą, to jazda sentymentalna dla metali średnio-starszego pokolenia ;) Mam wrażenie jakby ktoś zahibernował Edlunda po "Clouds" i odmroził parę lat temu w Finlandii. Oczywiście jest tam dużo więcej smaczków, cały katalog skojarzeń dla miłośników klimatycznego doomdeath z lat 90. Dla mnie to był gatunek formacyjny (jeden z) więc wjeżdżam jak dzik w żołędzie. @muzykametalowa https://hammerheart.bandcamp.com/album/sculpting-from-time
Mam trochę muzyki na sprzedaż (CD, DVD, MC) - @muzykametalowa, rock progresywny, trochę jakichś innych historii (blues, pop). Dla misiów fedisiów ceny przystępne. Osoby zainteresowane proszę o sygnał na priv.
Sporo opcji, obsługuje wiele apek na telefony. Jeśli będziecie korzystać (ja dzisiaj testuję) i apka nie będzie robić problemów na instancji #Nextcloud, to zostanie :)
@james For the road bike I have a set: Lezyne Super Drive 1600XXL front and Lezyne KTV Pro rear. The front can last over 1h in “let’s get some people blind” mode and more than 4 hours in “I can see in the dark” mode…😂🥰 @cycling@rower
Tym razem z rzeczami, które wziąłem sobie do osłuchania, zmieściłem się w tygodniu. Fajnie.
Darkestrah - nigdy w życiu nie pomyślałbym, że będę słuchał kirgijskiego black metalu. W dodatku jest to BM z motywami folkowymi z tamtego regionu. Rzecz, która trochę hipnotyzuje i nie jest czystą naparzanką, choć gdy już wchodzi na te najwyższe obroty, to jest to szalona muzyka. I to chyba największa zaleta - czuć tutaj naturalność i nawoływanie kirgijskich bożków przez osobę opowiadającą historię, a jednocześnie wkurzoną na świat.
Devastator, album "Conjurers of Cruelty" - ostatnio pisałem o tym thrashowym zespole, a tu proszę - wydali nowy album. Dobry i choć nie zachwyca, to po prostu dobrze się go słucha. Nie jest to aż tak szalone tempo, jak zapamiętałem, ale i tak jest szybko.
Narjahanam - zachęcony kirgijskimi rytmami, zacząłem drążyć w Spotify i znalazłem black metal z... Bahrajnu. Tutaj nawiązań do muzyki Bliskiego Wschodu jest jeszcze więcej, natomiast jest nieco wolniej i klimatyczniej. Nie ma tutaj aż takiego szaleństwa, a zamiast tego raczej kaznodzieja, który wyrykuje swoje prawdy stojąc na szczycie piramidy. Posłuchajcie sobie pływy "Wa Ma Khufiya Kana A'atham".
Lunar Aurora - a to nieistniejący już zespół z Niemiec grający black metal, ale idący tym razem w kierunku DSBM i ambientu. Może źle to określam, ale jest to takie atmosferyczne, z odgłosami natury, oszczędnymi dźwiękami, niepokojącymi wokalami, które są nieco ukryte. Miejscami to nawet jest blackgaze'owe i ogólnie - różnorodne. Przynajmniej tak jest z płytą "Hoagascht", która spodobała mi się najbardziej, choć poprzednie wymienione zespoły wysłuchałem dużo chętniej. Lunar Aurora jest za to dobry do tła.