Skończyłem Labirynt (https://openlibrary.org/works/OL38433951W/Labirynt) i… no ja chyba nie jestem jednak into SF, bo o ile część pierwsze mi się po prostu ciut dłużyła o tyle jak w drugiej weszły nowe wymiary i meta fizyki których ja nie rozumiałem, bohaterowie nie rozumieli, a wrażenie było, że autor też nie kuma co wymyśla to… no nie.
A na końcu… chybam za głupi, bo… a jakaś pointa, klamra gdzie?
I nie, że się męczyłem specjalnie (choć trochę tak), ale chyba nic mi z tego nie zostało. gUpi ja. :D
Ocena 10/10, którą wystawiłem na LC, na pewno jest przesadzona. Ale ta książka (i jak na razie seria) jest rewelacyjna i to rzeczywiście taka powieść, gdzie można zżyć się z bohaterami i czuć z nimi ich dobrze opisane emocje. A przede wszystkim współczuć.
@SceNtriC A zaczynałeś od "Wieży koronnej"? Bo już mam w koszyku, ale rzuciłem okiem na wstęp, ze to niby chronologicznie część pierwsza, ale pod względem wydawania piąta. Ale tych poprzednich chyba nie ma w ebooku.
@rdrozd Tak, od "Wieży koronnej" i we wstępie do niej przeczytałem, że ta seria to prequel do innej, podobno bardziej znanej serii tego autora. Natomiast przed "Różą i Ciernią" zdecydowanie lepiej zacząć od "Wieży koronnej", bo inaczej się pogubisz. Ale IMHO nie trzeba czytać tej "właściwej" serii, a przynajmniej ja nie odczułem żadnego braku.
Dzisiaj polecajek muzycznych nie będzie, ale nie dlatego, że mi się nie chce (choć nie chce mi się) - po prostu niczego ciekawego nie usłyszałem.
W zamian spróbuję napisać jakąś nitkę o zespołach metalowych, którzy pokazują, że metal nie musi być smutny, ponury i poważny, ale są w nim miejsce na "jaja". I tak, wiem, że niektórym to nie będzie pasować.
Ale to napiszę, jak złapię wenę, bo na razie leci #IEMKatowice, a i w #TFT trzeba pograć.
@SceNtriC@muzykametalowa to może ja. dla odmiany: thrashowe granie z Kanady - kapela się nazywa Hazzerd - w szczególności ostatni album ,"The 3rd Dimension" ( ależ to wpada w ucho!)
No i napisałem, wykorzystując już stary, niewykorzystywany blog, do którego mam sentyment. Tekst o zespołach metalowych lub okołometalowych, które są zabawne. I proszę sobie wziąć ostrzeżenie z początku artykułu do serca.
Wczoraj wieczorem siadłem do "Sztandary Imperium" Radosława Darmiły i Witolda Dworakowskiego. Wciągnęło mnie na maksa, gdyby nie to że zmęcznie całego tygodnia spowodowało, że koło północy zaczęły mi się zamykać oczy, to pewnie zarwałbym kawałek nocy.
Nie wiem, czy Cię spamować w tych moich wiadomościach i tak pewnie ktoś w komentarzu Cię oznaczy jak ostatnio ;) W każdym razie zapowiada się przednie, dzięki @rdarmila .
> Hey everyone! I'm thrilled to share my latest DJ set recorded live in the beautiful surroundings of Ibiza in 2025. 🇪🇸🎥 This set features a selection of the f...
"W pasjonującym eseju Agnieszka Dauksza przygląda się strategiom oporu i taktykom przetrwania – przewodniczkami w tych poszukiwaniach są performerki, osoby publiczne, artystki, postacie literackie oraz zwierzęta. Na przykład meduzy, które łącząc swoje komórki, wyznaczają trop w dążeniu do „my” przekraczającego wrogość i osobnicze podziały.
Autorka pyta, co to znaczy być osobą nieznaczną, i pisze, dlaczego właśnie odczucie tego stanu może pomóc w przetrwaniu wielogatunkowej wspólnoty." (fragment z opisu)
Agnieszka Daukszta," Ludzie nieznaczni. Taktyka przetrwania" Karakter 2024.
Ps. Jak ktoś mieszka we Wrocławiu i ma ochotę to może wziąć udział w spotkaniu z autorką. Podaję namiary:
Czas: 17 lutego (poniedziałek), godz. 18:00
Miejsce: Klub Proza, Przejście Garncarskie 2
Wstęp wolny
@kukrak@ksiazki Z jednej strony to miłe, a drugiej to co prezentują to informacja, nie rekomendacja. No to jak książkę odbieramy wpływa wiele rzeczy. Opisy wydawcy zawsze sa pozytywne (pamiętasz Castle'a?).