Zacne uzupełnienie kolekcji o dwie pozycje z tych trudniej dostępnych. Nie zapraszam do dyskusji ;) o lepszych i gorszych okresach tego zespołu, bo odkąd go poznałem, gdzieś między Icon a Draconian, jestem niereformowalnym fanem po całości. @muzykametalowa#paradiselost
@czach Zazdroszczę możliwości unikania... Ja nie mam kiedy jeździć i jeżdżę kiedy mogę. Dzisiaj np. wiedziałem, że mnie złapie, ale nie było innego wyjścia, jeśli chciałem wsiąść na rower...😭 @wariat@rower
Opis książki:
21 października 1966 roku nauczycielkę z Londynu wyrwało ze snu silne przeczucie, że wkrótce wydarzy się coś strasznego. Godzinę później w walijskim Aberfan doszło do tragedii – na górnicze miasteczko osunęła się część hałdy węglowej, zabijając ponad sto czterdzieści osób, w większości dzieci. Wśród lekarzy, którzy pojawili się na miejscu, był psychiatra John Barker.
To on – dla jednych szarlatan, dla innych innowator łączący naukowe podejście z otwartością na ezoterykę – wpadł na pomysł niecodziennego badania: postanowił zebrać świadectwa osób, które w jakiś sposób przeczuły tragedię. By je odnaleźć, założył we współpracy z dziennikiem „The Evening Standard” Biuro Przeczuć, które z czasem przekształciło się w bazę danych zawierającą sny i wizje, mające posłużyć jako ostrzeżenia.
Sam Knight brawurowo opisuje historię Barkera, jego współpracowników i podopiecznych – „żywych sejsmografów”, „ludzkich sensorów katastrof”. Biuro Przeczuć to również fascynująca opowieść o meandrach nauki i tajemnicza podróż do najbardziej niepokojących zakątków ludzkiego umysłu -
Sam Knight „Biuro przeczuć. Historia psychiatry, który chciał przewidzieć przyszłość” (The Premonitions Bureau), Wydawnictwo Czarne
Dorzuciłem parę CD do listy rzeczy, któe mam na sell, parę w międzyczasie poszło, ogólnie jeśli ktoś się rozgląda i chciałby w dobrych cenach uzupełnić kolekcję @muzykametalowa ale też #rockprogresywny a nawet #blues, to zapraszam do przyjrzenia się liście i do kontaktu na priv. :) Lista będzie jeszcze na pewno uzupełniana.
kids, I'm doing Ride London again this year, raising money for the brilliant Bike Project, who do up bikes and give them, along with training and support, to refugees and asylum seekers. I'm WAY out of shape, having had my slowest start to the year cycling since before COVID. Here's the link to sponsor me, if you'd like to help support them and motivate me :) xxx
Po śniadaniu a przed obiadem osłuchiwałem sobie muzykę Dödsrit. Kurdę, super black/crust, zachęcony ostatnim ich wydawnictwem musiałem sprawdzić całą ich twórczość chronologicznie. @muzykametalowa
Na święta zaplanowałem rowerowy wypad z synem: pociągiem do Osieka, wjazd rowerami na Dębową Górę, piknik na górze i pedałowanie 30 km do domu. Młody się niestety na mnie wypiął w ostatniej chwili, spędzenie dnia ze starym ojcem najwyraźniej już mu nie odpowiada, więc pojechałem sam.
Jechałem w obie strony rowerem, a że pogoda była raczej majowa niż marcowa, to kulało się jedwabiście (za wyjątkiem kawałka stromego podjazdu w lesie, gdzie ciężki sprzęt drwali zostawił tak głębokie koleiny, że nie mogłem pedałować, bo haczyłem butami o błoto) i postanowiłem przeciągnąć trochę trasę.
W okolicy 70 kilometra przyszedł lekki kryzys i przez moment żałowałem, że nie trzymałem się planu. Potem złapałem drugi wiatr i pięć kilometrów przed domem licznik pokazał 90, postanowiłem dziabnąć na stacji benzynowej bezalkoholowe piwo i dokulać trochę, żeby uzbierać do pierwszej setki 2024.
Dzięki temu niespodziewanie przekroczyłem tysiąc kilometrów przerowerowanych w tym roku, co w 2023 miało miejsce dopiero w połowie maja.