Oglądałam (A raczej słuchałam w tle) film z gatunku true crime, gdzie dziewczyna (USA?) została porwana sprzed uniwersytetu (Można się domyślić jaki był koniec…), więc to niefortunny zbieg okoliczności, że jak odświeżyłam Szmer, dosłownie widzę artykuł o zabójstwie na uniwersytecie…
Mam nadzieję, że zabójca zgnije w więzieniu (Poważnie, ostatnio w Polsce się dzieje, że albo są ataki nożownika, albo to… A i tak Polacy szczują na imigrantów…)
Fakt, że ofiara jest w wieku mojej mamy, a zabójca dwa lata młodszy ode mnie, nie pomaga w tej chwili (Nie umiem opisywać myśli i uczuć w słowa)
Nie dość, że niefortunny zbieg okoliczności (Temat), to fakt, że ataki są w tym kraju coraz częstsze jest niepokojący (I niby to “Najbezpieczniejszy” kraj w Europie… Jakoś tego nie widzę, to, że nie czynią tego “Ci źli imigranci” nie oznacza z automatu, że jest tu bezpiecznie, bo było kilka nożowników w krótkim czasie, a teraz zabójstwo na uniwersytecie…)
Dosłownie przy “Niebezpiecznych imigrantach” (Tak, w cudzysłowie używam sarkazmu, jakby ktoś nie wyłapał) w tym kraju, by się czuło dużo bezpieczniej niż przy Polakach…
W którymś momencie zablokowali też eksport do stanów między innymi magnesów, co na pewno dałoby zabawne efekty za jakiś czas… Ale już nawet nie jestem w stanie ustalić na czym stanęło taki jest szum informacyjny i tempo zmian. Muszę poszukać jakiejś strony, która to agreguje.
[Redaktor The American Prospect David] Dayen pisze, że cła Trumpa są zasadniczo sankcjami nałożonymi na resztę świata. Jego zachowanie, jak twierdzi Dayen, „niczym nie różni się od szefa mafii, który wprowadza się do miasta i wysyła swoich zbirów do każdej firmy na Main Street, brutalnie traktując właścicieli i żadając pieniądzy za ochronę, pod groźbą wypchnięcia z biznesu”. Dayen zauważa, że sekretarz skarbu Scott Bessent argumentował w zeszłym roku za wykorzystaniem nadzwyczajnej siły amerykańskiej gospodarki, aby zmusić inne kraje do robienia tego, czego chcą Stany Zjednoczone, tworząc amerykańską strefę wpływów poprzez presję gospodarczą.
Rozszerzając porównanie do mafioza, Dayen zauważa, że „pieniądze za ochronę” mogą przybierać różne formy: „ograniczanie migracji, przyjmowanie większej ilości amerykańskiego eksportu produktów rolnych lub systemów uzbrojenia, zmniejszanie zdolności przemysłowych i wymuszanie większej konsumpcji w Chinach, odsprzedaż długu USA po niskich cenach, popieranie strategii wojennej przeciwko Iranowi, dosłownie wszystko, czego zechce Biały Dom”.
Syn Trumpa, Eric, zdawał się potwierdzać, że cła są szantażem, gdy napisał: „Nie chciałbym być ostatnim krajem, który próbuje negocjować umowę handlową z [Trumpem]. Pierwszy, który wynegocjuje, wygra - ostatni absolutnie przegra. Widziałem ten film przez całe moje życie…”. Dziennikarz zajmujący się sprawami zagranicznymi David Rothkopf był bardziej obrazowy: „To nie są cła”, napisał. „To głowa konia w łóżku (prawie) każdego światowego rządu i lidera biznesu”. Zarządzający funduszem hedgingowym Bill Ackman zasugerował, że jeśli rząd odmówi negocjacji z Trumpem, główne firmy tego kraju powinny zawrzeć umowę bezpośrednio z Trumpem, zwalniając produkty tej firmy z ceł w zamian za nową fabrykę lub inną inwestycję, której chce Trump.
Platforma mediów społecznościowych X Elona Muska zawiesiła pewną liczbę kont należących do opozycjonistów w Turcji w związku z powszechnymi niepokojami społecznymi w tym kraju.
Musk, samozwańczy obrońca wolności słowa, twierdził, że nabył X, aby przywrócić wolność słowa na platformie.
Zawieszenia nastąpiły po rozległych demonstracjach wywołanych aresztowaniem na początku tego tygodnia głównego rywala politycznego prezydenta Turcji Tayyipa Erdoğana, burmistrza Stambułu Ekrema İmamoğlu. İmamoğlu został aresztowany na kilka godzin przed nominacją na kandydata na prezydenta z ramienia głównej opozycyjnej Republikańskiej Partii Ludowej (CHP).
Protesty opozycji rozprzestrzeniły się, mimo że rząd zakazał zgromadzeń przez cztery dni.
Duża część aktywności opozycji koncentrowała się wokół uniwersytetów, a wiele osób związanych z demonstracjami odkrywa teraz, że ich konta na X zostały zawieszone, donoszą obserwatorzy.
Fragment tłumaczenia artykułu o tym jak to wygląda “od kuchni”:
KSIĄŻKA KUCHARSKA BLOKAD
„Nie czytałam „Blokadnej kuharicy”, więc nie wiem, jaki jest tam przepis, gdy ktoś spełni twoje wymagania?” – napisała w czwartek na Twitterze przewodnicząca Zgromadzenia Ana Brnabić.
Stało się to po tym, jak prezydent Aleksandar Vučić w środę rzekomo spełnił żądania studentów, a oni – tak niewdzięczni – kontynuowali blokady, twierdząc, że żądania nie zostały spełnione i że Vučić wcale nie był tym, o kogo chodziło.
„Blokadna kuharica” to w rzeczywistości broszura wydana pod koniec 2009 roku przez Centrum Studiów Anarchistycznych w Zagrzebiu. Autorzy nie są znani, to znaczy, że jest ona zbiorowo podpisana przez studentów Wydziału Filozoficznego w Zagrzebiu.
W tym krótkim przewodniku, który w całości jest dostępny w Internecie , opisano doświadczenia związane z organizowaniem blokad na wydziałach w Chorwacji w 2009 roku, gdy głównym zapotrzebowaniem była bezpłatna nauka.
Zaleca „plenarny model podejmowania decyzji”, który jest również stosowany przez studentów w Serbii, ale nie został on wymyślony przez Chorwatów i nie był zarezerwowany dla anarchistów.
Plenum jest właściwie rodzajem zgromadzenia wszystkich „zainteresowanych studentów”, czyli wszystkich, którzy chcą uczestniczyć. Każdy może tam zabrać głos, decyzje podejmowane są większością.
W rzeczywistości reporterzy „Wremenu” relacjonowali wielogodzinne plena, np. na Wydziale Nauk Politycznych w Belgradzie, gdzie te zasady są przestrzegane.
„W plenarnym modelu podejmowania decyzji decyzje podejmowane są kolektywnie, nie ma reprezentacji, więc nie może być żadnych wybitnych jednostek, które mogłyby udawać, że są głosem ruchu” – pisze „Blokadna kuharica”.
Przed mediami jako kolektyw
Inną specyfiką tam opisaną, a w pewnym stopniu obowiązującą także w Serbii, są relacje z mediami.
Jak już wspomniano, dzisiejsze media szukają twarzy, „rzeczników”, ale „konieczne jest zerwanie z tym zwyczajem, jeśli chcemy zapobiec personalizacji i przyćmieniu plenum przez uprzywilejowanych rzeczników”.
„Najskuteczniejszym sposobem uniknięcia tego niebezpieczeństwa jest zachowanie anonimowości przez wszystkich członków kolektywu” – czytamy w broszurze.
Tego typu zasady blokowania nie są stosowane w Serbii po raz pierwszy i nie budzi kontrowersji wśród studentów korzystanie również z doświadczeń z innych krajów.
W Belgradzie słychać z głośników ostrzeżenie dla rządowych polityków :
Pytaniem które wszyscy powinni sobie zadawać jest: skąd właśnie teraz lojaliści wzięli broń? Komu zależy na destabilizacji kraju? A może komuś zależy na stworzeniu precendensu którym będzie się posługiwać, kiedy będzie rozbrajać inne siły? :)
news
Ważne
Magazyn ze zdalnego serwera może być niekompletny. Zobacz więcej na oryginalnej instancji.