Właśnie kończę czytać "Wiosnę" Ali Smith i zanim ogarnę emocje i coś napiszę od siebie proponuję przeczytać recenzję. W takim to świecie żyjemy. Pozycja wydana w Polsce w 2021 r., jednak w dalszym ciągu aktualna.
Ze wszystkich dotychczasowych tomów z serii „Pory roku” to „Wiosna” ma wydźwięk najbardziej polityczny, mniej i bardziej bezpośrednio angażując się w problem imigracji i nawiązując do obecnych od samego początku cyklu motywów postbrexitowych. Autorka podchodzi jednak do tematu za pośrednictwem intymnych, indywidualnych portretów ludzi, którzy doświadczyli skutków „braku wpływu na rzeczywistość”
Polska komedia kryminalna, ale z 1958 roku. Bogaty senior rodu, dworek, duża rodzina walcząca o spadek... Szybka akcja, dialogi, trochę zamieszania. Mnie się podobało.
Niezliczone ilości* kudosów należa się Instytutowi Ksiazki, którego magazyn "Nowe książki" to najlepsza rzecz, jaka istnieje na polskim rynki periodyków kulturalnych (literackich). W dosłownie każdym jednym numerze odnajduję co najmniej kilka, jak nie kilkanaście wartych uwagi książek.
Co najważniejsze, w Nowych Książkach szczególną uwagę zwraca się na mniejsze wydawnictwa, typu Filtry, Pauza, ArtRage, Cyranka. Wspaniała promocja❤️
Więc jeśli lubicie czytać, to ja zachecam was na zaprenumerowania Nowych Książek. Dzięki temu nigdy nie zabraknie wam kolejnych inspiracji czytelniczych:)
“Podróże…” stały się więc zbiorem dość luźnych notatek na temat przeżytych na trasie sytuacji, spotkanych ludzi czy poczynionych obserwacji. Pisarz podaje je tak, jak widzi, nie bojąc się zajmować wobec nich stanowiska, ale też zostawiając czytelnikowi miejsce na własne wnioski.
Uważam, że “Więcej czerwieni” nie utrzymała poziomu “Motylka”. Autorka poprawiła kilka warsztatowych niedociągnięć, ale fabularnie kontynuacja jest słabsza i to znacznie. Nie uznałbym jednak tej książki za kompletną klapę.
Taka sobie literatura, ale świetna rozrywka, od której trudno się oderwać. Niektórych pewnie odstraszy okrucieństwo i język, bo autor dał do wiwatu i czuć, że to po to, aby o książce się mówiło. Zakończenie może bardzo zirytować.
Przeczytałem "Todo Muere" Juana Gonez-Jurado.
Świetna książka, w sam raz na wakacyjny wyjazd; szkoda tylko że przez nieuwagę przeskoczyłem dwa tomy cyklu i teraz mam masę spoilerów #ksiazki@ksiazki#przeczytane2025
Powieść “Wśród umarłych” w najmniejszym stopniu nie zmieniła mojego podejścia do Lema - nadal jestem nie tyle czytelnikiem, co wyznawcą. Mam jednak wrażenie, że pomogła mi nieco lepiej zrozumieć zarówno jego, jak i jego twórczość.
Po miesiącach leżenia, w których starałem się zmusić siebie do poznania systemu RPG "Zew Cthulhu", po prostu zagrałem w tę grę paragrafową bez kości i bez notatek. I nadal bawiłem się dobrze, a materiału i kombinacji jest tutaj co niemiara. Są drobne wady (wynikające z rozbudowania historii), ale polecam fanom Lovecrafta.