Mansplaining. 500-800+ na osobę do opieki nad dzieckiem nie wystarczy. Tu potrzeba sensownych żłobków i przedszkoli (łącznie z terapeutycznymi), reformy szkolnictwa, zmiany mentalnej i paru innych rzeczy. “Co libki myślą o 500+” nie ma tu nic do rzeczy, bo to kobieta finalnie zostaje z problemem, a nie “libek” czy “lewak-wolnościowiec” z internetu
No jak facet tłumaczy, że “kobiety wcale nie zostały uwięzione w domach” (a zostały), + ogólnie wydźwięk, że powinny być zadowolone, że dzięki 500+ nie muszą iść do pracy i łaskawie mogą zostać z dziećmi w domu, to jest to mansplaining właśnie. Z artykuł ogólnie przebija wydźwięk, że feminizm to wymysł “histeryzujących” “libków”…
jak znam Xaviera, a kojarzę odrobinkę teksty i nawet poznałem osobiście, to nie spodziewam się antyfeminizmu. Możliwe że stąd moja interpretacja jednak widzę tu atak na “libkowe pierdolenie” ze socjal zły bo 500 czy 800 zł spowoduje masowe robienie dzieci. Jest to beznadziejny program jeśli chodzi o zachęcanie obywateli do płodzenia dzieci ale według danych przytocoznych przez autora nie ma powodu by sądzić, że kobiety zostają zmuszane do siedzenia w domu czy cierpią na chroniczną nieaktywność zawodową. Dla mnie argument i wniosek jest prosty - że nawet przy odrobinie redystrybucji pracownicy będą mogli wybrać bardziej godną pracę i płacę.
Oczywiście że zniechęca, do podjęcia pracy na JAKICHKOLWIEK warunkach wyznaczonych przez pana naszego „Pracodawcę”.
Rozumiem że istniejąobawy z perspektywy feministycznej jednak prawdopodobnie zgodziłbym się z autorem że w wersji liberalnej często służy bardziej kapitalizmowi i liberalizmowi niż feminimizmowi
Domyślam się też że jako facet autor może nie wiedizeć co się dla kobiet zmieniło na gorsze, tylko nie wiem czy to istotne w kontekście czytania o ekspertach rozważąjących czemu redystrybucja nie spowodowała kataklizmu.
ty zostają zmuszane do siedzenia w domu czy cierpią na chroniczną nieaktywność zawodową. Dla mnie argument i wniosek jest prosty - że nawet przy odrobinie redystrybucji pracownicy będą mogli wybrać bardziej godną pracę i płacę.
czytałeś te dane? Wynosi 51,2 i wzrósł zaledwie o 3,2 punkty procentowe - w ciągu 7 lat. I kurcze, tytuł nie brzmi “co zrobić, bo kobiety wróciły na rynek pracy”, “mały, ale wciąż niewystarczający wzrost aktywności zawodowej kobiet” czy chociażby twarde dane “wzrosła aktywizacja zawodowa kobiet”. Nie. Tytuł brzmi “kobiety nie zostały zamknięte w domach”. Mimo, że zostały i jak wynika z przedstawionych danych - bynajmniej nie w małej ilości. Ból dupy jaśnie pana, bo w tym tempie jest szansa, że za wiele pokoleń, jak już naszych wnuków i wnuczek nie będzie na świecie, zrówna się współczynnik aktywizacji kobiet i mężczyzn. Więc żeby tej libkowo-feministycznej tragedii zapobiec, trzeba tym durnym babom już teraz wmówić, że wcale nie zostały zamknięte w domach z powodu patriarchatu czy braku dostępu do usług. Po prostu siedzą sobie w tych domach z własnego wyboru, więc niech nie histeryzują.
I owszem, zawsze można twierdzić, że wcale nie chodziło o dyskryminację kobiet, ale o coś zupełnie innego. Analogicznie jak przy reklamie kleju do tapet można dać półnagą modelkę i dziwić się, że o co chodzi, przecież to dobry klej do tapet. No nie, nie kupuję tego.
Wydaje mi się, że autor jednak się kłóci z tezą, że socjal jest końcem świata i produkuje “nieroby” i “kury domowye” (typowe liberalne spojrzenie), a nie z tym że w polsce jest źle i prawa kobiet są w dupie. No jest, z tego co wiem nigdy dobrze nie było więc fakt że aktywizacja wzrosła mało nie wydaje mi sie szcczególnie istotny kiedy podobno miało zmaleć i cofnąć do średniowiecza przez 500 zł od państwa. W tekśćie autor nie mówi durnym babom że wszystko ok, tlyko libkom że libki dupa cicho i redystrybucja jest ok.
Mam wrażenie że masz problem głównie z formą, która moze ignorować inne problemy ale nie jestem przekonany czy to mansplaining czy jednak po prostu brak odrobiny wrażliwości i wiedzy. Właśnie dlatego, że mimo clickbait tematem nie są prawa kobiet, a wpływy socjalu, który liberałowie zazwyczaj atakują z każdej możliwej strony.
edit: Żeby być zrozumianym - nie zgadzam się z tezą że mansplaining, dopuszczam za to myśl że autor może nie ogarniać tematyki praw kobiet i bagatelizować gdy odnosi się do nich w kontekście praw pracowniczych i pokrewnych bo jak rozumiem głównie to robi.
o więc fakt że aktywizacja wzrosła mało nie wydaje mi sie szcczególnie istotny kiedy podobno miało zmaleć i cofnąć do średniowiecza przez 500 zł od państwa. W tekśćie autor nie mówi durnym babom że wszystko ok, tlyko libkom że libki dupa cicho i redystrybucja jest ok.
Mam wrażenie że masz problem głównie z formą, która moze ignorować inne problemy ale nie jestem przekonany czy to mansplaining czy jednak po prostu brak odrobiny wrażliwości i wiedzy. Właśnie dlatego, że mimo clickbait tematem nie są prawa kobiet, a wpływy socjalu, który liberałowie zazwyczaj atakują z każdej możliwej strony.
wiesz, analogicznie jak da się zrobić reklamę usług remontowych bez zdjęcia półnagiej modelki, tak da się zrobić krytykę neoliberalnego podejścia bez dowalania się do kobiet. Można dyskutować, czy to mansplaining, czy po prostu klasyczny seksizm, ale tekst (wraz z tytułem) w takiej formie zdecydowanie nie jest ok.
A co byś przeredagowała w tym tekście? Poza dodaniem fragmentu o niezbędnych usługach publicznych i dodaniem rzetelnej informacji o danych i że nadal jest źle (tak jak przed świadczeniem). Czy to by ci wystarczyło zeby tekst był ok? Pytam serio. Uczmy się od siebie.
chodziło o instrumentalne potraktowanie kobiet w celu udowodnienia własnych racji (czy to tego, że klej do tapet jest dobry czy tego, że “libki” się mylą, chociaż jedno i drugie można zrealizować w inny sposób)
przede wszystkim tytuł - bo statystycznie tytuł jest czymś, co czyta więcej ludzi. Nawet tych, których temat nie interesuje - ot, po prostu przeglądają szmer, tematyka nie z ich bańki lub nie mają czasu, ale mignie im podczas przeglądania internetu i w głowie zostaje “kobiety jednak nie zostały uwięzione w domach” - co zwyczajnie jest kłamstwem. Wiele kobiet zostało uwięzionych w domach, zwłaszcza w ostatnich latach - kryzys systemu edukacji, pandemia, nierealne wymagania stawiane rodzicom prowadzące de facto do tego, że jedno z nich musi zrezygnować z pracy lub ją ograniczyć, by więcej czasu poświęcić dzieciom itp.
język i forma - ogólnie zazwyczaj unikam tekstów Xaviera, bo nieraz są nastawione na kręcenie gównoburzy i dowalanie się, zamiast na szukanie rozwiązań czy udzielenie realnego (chociażby mentalnego) wsparcia. Generalnie czytanie jego tekstów to trochę jak czytanie gównoburz na twitterze…
właśnie to co mówisz - dać większy nacisk na potrzebę usług publicznych, wymienić jakie to usługi, dodać info, że wiele matek zamiast wzrostu świadczenia wolałoby po prostu sensowny żłobek czy przedszkole w okolicy. Tymczasem masz uwagę o “libkach” szukających “dziury w całym”. Innymi słowy - jest dobrze, a libki się o coś dowalają. No nie, nie jest dobrze, z feministycznego punktu widzenia widzę znacznie więcej dziur w tym xavierowym “całym”
też coś co wymieniłeś, czyli rzetelne dane. W tekście wymieniono współczynnik aktywizacji zawodowej oraz jego wzrost dot. kobiet, ale w przypadku mężczyzn - tylko wzrost. Dlaczego? Dlatego, że takie przedstawienie sprawy daje wrażenie “mężczyźni mają gorzej od kobiet” (3,1 vs 2,9). Nawet nie wiesz, jak często słyszy się teorię o tym, że generalnie kobiety mają dużo lepiej od facetów i że to mężczyźni są dyskryminowani. I to nie w formie “patriarchat dyskryminuje także mężczyzn w niektórych obszarach”, ale w formie tezy ogólnej, by udowodnić, że kobiety są ogólnie “uprzywilejowane” i trzeba z tymi “przywilejami” walczyć. I takie artykuły to woda na młyn dla wszelkiego rodzaju przeciwników równouprawnienia, ktoś sobie znajdzie na szmerze dane “mężczyźni mają gorzej”, a jak chcesz zaprzeczyć - to musisz się na własną rękę naszukać, bo współczynnika aktywizacji zawodowej mężczyzn (już nie pamiętam, 61%? 67%?) w tekście nie podano. Dlaczego? Ano dlatego, że jest wyższy niż ten kobiet i przy obecnym tempie wzrostu, zanim te współczynniki się wyrównają, upłyną dłuugie lata.
To może trochę kwestia podejścia: on się cieszy że nie jest gorzej (w kontrze do osób które popularyzują tezę że świadczenie pogorszyło sytuację), a Ty się wściekasz, że nie jest lepiej i nadal staczamy się w otchłań. Czy to ma związek z płcią? Być może. Ja w każdym razie sama już mam dosyć słuchania jak to mam przejebane. Ale może to nie jest tekst do mnie, tylko do osób które chcą likwidacji świadczenia? Problem w tym kraju jest taki że łatwo się likwiduje, ale nic nie daje się w zamian.
no właśnie gdyby to było optymistyczne, w formie “wzrasta aktywizacja zawodowa kobiet”, to podeszłabym tak jak ty, w imię “brakuje nam pozytywnych wiadmości”. Ale ten wywód ma formę “muszę się do kogoś dojebać”
raczej o tym, że rzekomo kobiety “jednak nie zostały uwięzione w domach”, bo mają 500+. I ogólnie sugestia, jak to baba powinna się cieszyć, że dzięki 500+ może pozostać w domu na łasce i niełasce pana męża, a jakby jednak chciała inaczej i wolała przedszkole i pójście do pracy zamiast 500+, to “histeryzuje” i jest “libką”
Ale w tekście tak nie pisze. Pisze że spadło bezrobocie wśród kobiet- więc zarzut że świadczenie więzi je w domu jest kłamstwem. Pisze też wytłuszczonym drukiem, że na równi ze świadczeniem potrzebne są usługi publiczne- może nie wymienił ich z nazwy, co byłoby bardziej dosadne. Nigdzie nie znalazłam zdania o tym, że kobieta powinna cieszyć się że może zostać na łasce męża…Zupełnie inaczej odbieram ten tekst, ale być może mógł być konkretniejszy…No nie wiem.
Nie wprost, tak samo, jak na reklamie kleju do tapet nie napiszą wprost “umieściiśmy tu półnagą modelkę bo wiemy, że jej widok przyciągnie bardziej, niż widok pudełka kleju”. Ale zasada jest dokładnie ta sama. Plus jak te teksty krytykujące googlowe miasta - zdjęcia pięknej wizualizacji made by google bardziej rzucały się w oczy, niż krytyka polityki Google’a w tekście i tutaj zastosowano podobny zabieg. Zauważyłeś, że tekst Xaviera podoba się głównie mężczyznom i że nie broni go żadna matka zamknięta w domu?
Nie rozumiem porównania ale przemyślę. Ja pracuję z matkami wykluczonymi społecznie od 10 lat, doprawdy w mieście bez bezrobocia, więc z pewnością inaczej to wygląda w większości kraju.
mówię o reakcjach na szmerze. Aczkolwiek mnie, mieszkającą w kilkunastotysięcznym miasteczku powiatowym i cieszącą się z tego z perspektywy wcześniejszego mieszkania na wsi, Xavier nazwał kiedyś “paniusią z dużego miasta” nierozumiejącą problemów. bo widzącą je z “wielkomiejskiej” perspektywy , czy jakoś w ten deseń i to także dotyczyło problemów dotykających głównie kobiet z mniejszych miejscowości. Oczywiście widzianych nie tak, jak je widzą te kobiety, ale jak widzi Pan Xavier “wiedzący lepiej”. Mansplaining nie przestaje być mansplainingiem tylko dlatego, że jeden facet poklepie drugiego faceta po plecach.
Trzebaby najpierw sprawdzić ile użytkowników szmeru to kobiety, ile mężczyźni, z osobistych doświadczeń wydaje mi się, że więcej mężczyzn jest tutaj i dlatego więcej się odzywa, aczkolwiek mogę się mylić.
Szczerze, nie jestem zwolennikiem tych rozjechań, które sugerują jakąś masowość. W ogóle nie za bardzo popieram polityki większościowe. Powszechny Fundamentalizm Konserwatywny a`la Project 2025 uznaję za tak samo nieżyciowy jak powszechny Marksizm Kulturowy z np. Poprawnością Polityczną czy Cancel Culture. Sorry, ale tak uważam. Może jestem alt-lefciarzem (deklaruję się jako Nierynkowy Wolnościowiec). W niektórych kręgach towarzyskich obowiązują wykładnie przemocowe, militarystyczne, rywalizacyjne i ludziom z tym jest dobrze. W innych dokładnie odwrotnie, jest Bezpieczniejsza, Empatyczna, Inkluzywna Przestrzeń, i też jest osobom dobrze. Kręgi te się nawzajem wręcz nienawidzą i zwalczają, to źródło frustracji. Nie widzę opcji porozumienia.
Zakładając, że to nie jest jakieś rozmyślne działanie (divide et impera), wówczas najlepsze, co znalazłem, to:
wolterianizm i pluralizm – masz prawo głosić nawet toksyczne dla mnie treści, ja mam prawo po prostu ich nie słuchać ani nie uznawać,
protosymetryzm – strony próbujące wtłaczać swoje wartościowania innym – nawet z dobrą wolą – nabierają cech opresyjności,
Filaryzacja Społeczna/Konsocjonalizm – mentalności powinny grupować się z innymi mentalnościami (w tzw. Bańkach-Filarach) zamiast się antagonizować, zaś wysiłki (np. klimatyczne) zaledwie koordynować bez rozwijania ideologicznych podwalin (+/- powinnxśmy nawzajem kojarzyć “kto czuje co” z Powszechnej Oświaty),
transparentność – osoby nie powinny się obawiać deklarować swoich mentalności i Stref Komfortu, w tym triggerów (a`la Do Not Interact Lists).
To podejście także nie ma samych plusów i jest jedynie “mniejszym złem w naszych czasach”. Uniwersalizmy IMHO nie działają.
Ok, spróbuję trochę - i raczej krótko - skrytykować te zasady, bo jakoś mnie nie przekonują.
wolterianizm: “toksyczne dla Ciebie treści” mogą cię dotknąć także na inne sposoby niż tylko ich słuchanie
protosymetryzm: stara wymówka wszystkich despotów, ostatnio dość elokwentnie wyłożona przez Dugina. Wszelka próba krytyki cudzych zbrodni może być zbita jako “opresyjne wtłaczanie swoich wartości innym”
Filaryzacja Społeczna/Konsocjonalizm: koordynacja wysiłków w sprawie klimatu bez rozwijania ideologicznych podwalin staje się niemożliwa kiedy sama zmiany klimatu stają się stawką ideologiczną. Ogólnie wizja, życia w bankach wydaje się ignorować fakt, że dzielimy jednak wspólną przestrzeń świata.
Koncept/wartościowanie polegają na tym, iż co najwyżej mogą to być toksyczne słowa, hejt, a przy odrobinie szczęścia może nawet ich nie usłyszymy. Uważam, z rezygnacją, że niżej się po prostu nie da zejść. Wierzę w Debaty Oksfordzkie, cywilizowany spór, w pełni świadomy, że to w dającej się przewidzieć przyszłości będzie margines. Dążenia autorytarne, agresja, byłyby przeciwko zasadzie “wolność jednej osoby kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiej”.
Ej, ej! Można być protosymetrystą i antyautorytarystą. Żadnych Duginów, Musków ani despotów! :-P Petru – niech sobie żyje w swoim świecie. Donald, Prezes, Ludowcy, Człowiek-Koń (Romek; późny, nie ten LPRowski) – tak samo. Nawet jacyś patocelebryci – a niech sobie żyją. Wiem to na pewno, że ich strategie przetrwania czy wartościowania świata są – choćby dla nich tylko, subiektywnie – niesłuszne?
Filaryzacja Społ./Konsocjonalizm nie ignoruje tego, iż istnieją wspólne zagadnienia – problemy są adresowane, acz nie w sposób np. anarchiczny/anarchistyczny, gdyż wysyła się delegatx-reprezentantx, gdzie tx mogą grać w swoje gierki i w bardziej “feudalnych” Filarach zapewne chętnie wytworzą różne (dziedziczne nawet) koterie i elity. Spotkałem się z opinią, iż w Niderlandii tak się zdarzało. To, co stanowi przewagę, to że jeśli w jakimś temacie nie udaje się zbudować konsensusu, to on nie jest regulowany na centralnym szczeblu (mogą sobie Filary wewnętrznie stawiać wykładnie). Występuje problem duplikacji instytucji, tj. nieracjonalnego gospodarowania zasobami, gdyż komfortowo każdy Filar buduje własne (np. szpital z aborcją i bez; szkoła demokratyczna, pruska, religijna, choć akurat w NL szkoły były ponoć wspólne dla Socjaldemokratx i Liberałów; instytucje z DEI i bez). Motywację stanowi przekonanie, iż właśnie ideologii pogodzić nie sposób – twarde, empiryczne dane można – skutki zmian klimatycznych zostały nazwane przez Naukę: Osoby Empatyczne mogą je przełożyć na cierpienie istot, “kosmici/bigoteria” na straty finansowe i gorszy widok z okna, “biznesowi cynicy” na dłuższy sezon wegetacyjny czy budowlany.
Użycie tak mętnego pojęcia, jak klasa średnia, bez określenia kto i dlaczego do niej należy, dobrze służy do wyparcia poczucia, że ze społeczeństwem coś jest nie tak. Mimo ciężkiej pracy, która miała przynosić wymierne efekty, mamy najwyższy w Europie współczynnik pracujących biednych oraz młodych ludzi, którzy muszą mieszkać z rodzicami z uwagi na niskie zarobki i niedobór tanich mieszkań. Aby zachować status quo, ciężko pracujący ludzie nie powinni móc pojąć, że za swoje wysiłki otrzymują figę z makiem.
Znacznie trudniej jest na codzień żyć z dysonansami typu: cenzura jest zła, ale czasem niezbędna, a czasem po prostu nie ma nic innego pod ręką. Dlatego tak często widzimy ten zabieg: cenzura w dobrej sprawie nie jest przemocą; manipulacja w dobrej sprawie nie jest manipulacją, itd.
Edit: służy to także podtrzymaniu mitu, że dobrzy ludzie nie robią złych rzeczy.
Neoliberalny rząd jest jeszcze głupszy niż by się można spodziewać.
Do koryta doszli dzięki ogromnemu poparciu ludzi, którzy chcą u nas wartości europejskich, godnego życia, szacunku do pracownika i prywatnych decyzji każdego człowieka.
A zamiast tego dostaliśmy neoliberalne pierdolenie, które za nic ma zwykłego człowieka, nie ważne czy to kobieta czy pracownik.
Ale nie ma tego złego, bo nie dość że już za pisu ogromna część mediów skręciła w prawo, tak dziś mam wrażenie że może i te media dalej po cichu puszczają oczko do prawaków, to inne liberalne media dziś jeszcze mocniej promują skrajną prawicę bo “liberalna gospodarczo” nie zwracając uwagę na ich zamordystyczne i prorosyjskie zapędy.
Trochę nie rozumiem tego idealizowanie rzeczy pierwotnych.
Czy jakość życia, jego długość, dostęp do wiedzy, możliwości były wtedy większe niż teraz?
W czym tamto życie było lepsze od obecnego?
Jesteśmy nomadami którzy bardzo szybko przystosowują się do warunków środowiska, dlatego tak bardzo zdominowaliśmy ziemię. Stworzyliśmy sobie sami środowisko, w którym możemy rozkwitać i podbijać tereny o których inne naczelne mogą tylko marzyć. Jeśli porównać jakość życia nawet 100 lat temu i dziś, to przeskok jest ogromny. Współczesne społeczeństwa zbudowane na wartościach humanistycznych, solidarności społecznej, wolności jednostki, dzisiejszy dostęp do wiedzy i edukacji, prawa pracownicze, prawa człowieka to to, co pozwoliło na ten ogromny przeskok.
Oczywiście, ciągle mamy problemy z tym co zawsze, czyli kumulacja kapitału przez wąską grupę jednostek nigdy nie jest dobra dla społeczeństwa, a odkąd elity przejęły narrację w internecie, to jesteśmy skazani na libkowe pierdolenie o tym jak to miliarderzy zasłużyli na życie w luksusie, a biedaki są sobie sami winni. To jest coś, co musimy zmienić. Zdecentralizowana sieć wymiany informacji, oparta nie na Think Tankach i specach od manipulacji, a na faktach i szacunku. Ale to się nie klika :\
I jak to jest odczuwać tę radość z podboju australii, arktyki, lądowania na księżycu? Ja nie bylem więc serio pytam. Bo mi osobiście świadomości dewastowania lasów amazońskich nie nadrabia wiedza że homo sapiens podbił amerykę, a inne naczelne nie - no co za frajerskie szympansy, człowiek gurom.
Dostęp do wiedzy czy statystycznie wysoka szansa dożycia 80stki pewnie są jakąś zmienną ale same w sobie nie przekładają się bezpośrednio na poczucie szczęścia w życiu. I to się bada. Życie w bogatym społeczeństwie nie oznacza, że jego członkowie są szczęśliwsi, bardziej spełnieni od członków biednego społeczeństwa. Czasem jest dokładnie na odwrót - atomizacja spoleczenstwa, zabicie życia w grupach bo wszystko można kupić to po co się starać o relacje itd itd.
Gdzie ten przeskok jakości zycia w porównaniu do życia setki lat temu? Myślisz że oni byli smutni bo wiedzieli że nie mają smartfona i teoretycznej możliwości przeszczepu serca jakby ich zawiodło? Bo my nie mamy mieczy świetlnych i teleporterów jak coś.
I jak to jest odczuwać tę radość z podboju australii,
Moralność jest relatywna, tak samo dobro i zło. Człowiek to zwierze. Czy można gniewać się na lwa że pożera gazelę, albo na kota, że poluje na piękne ptaki?
Człowiek to gatunek destruktywny, samozniszczenie prędzej czy później nastąpi, tak samo jak dawne cywilizacje upadały przez własną głupotę, tak i nasza upadnie. Wyniszczanie własniego miejsca życia to dość normalne dla ludzi. Ludzki intelekt pozwolił nam prześcignąć inne zwierzęta, ale nie pozwala nam uciec nad natury której jesteśmy częścią.
Dostęp do wiedzy czy statystycznie wysoka szansa dożycia 80stki pewnie są jakąś zmienną ale same w sobie nie przekładają się bezpośrednio na poczucie szczęścia w życiu.
Uwaga, gromadzenie kapitału i konsumpcja to nie cel życia. Nie ważne jak bardzo się będzie propaganda starała to wpoić, to to nigdy nie będzie celem dla większości i ci ludzie nie będą szczęśliwi.
Myślisz że oni byli smutni
Nie żeby coś, ale przeczytałem jakieś książki i nie tylko na temat poziom życia jakieś 100 lat temu i różnica była ogromna. Na przykład taka książka Chłopki. Nie po to tysiące robotników i zwykłych ludzi oddało swoje życie za prawa pracownicze, poprawę jakości pracy.
Myślę że dziś ludzie są szczęśliwsi, bo mają znacznie więcej praw, bo mają chociaż cień nadziei na awans społeczny, myślę że dziś są szczęśliwsi bo mogą organizować się na poziomie lokalnym, strajkować, protestować i władza raczej nie naśle na nich policji z karabinami.
Ale czekaj, bo ty nagle w jednym tekście dość płynnie przeskoczyłeś z dyskusji antropologicznej (o tym co było i jak żyli ludzie tysiące lat temu) do historycznej (o tym co było 100, czy kilkaset lat temu). To sugeruje, jakby autor pierwotnego stanu komunizmu upatrywał np. w szlacheckiej Polsce i o tym napisał tekst.
HTS do tej pory rysowany jest jako dość pragmatyczny, a jego szef powiedział, że dżihad jako ofensywa na zachód ma mały sens, bo jest internet i każdy może sobie sprawdzić o co chodzi z islamem. Może powinniśmy przestać wciskać każdemu demokrację na siłę, bo w niektórych miejscach jeszcze jakiś czas nie będzie się sprawdzać. Ciekawe, że krwawy reżim Assada jest tutaj przedstawiany jako korzystna dla kogokolwiek alternatywa.
publicystyka
Ważne
Magazyn ze zdalnego serwera może być niekompletny. Zobacz więcej na oryginalnej instancji.