Nacjonalizm jest ideologią skrajną, a wywodzącą się chronologicznie z Rewolucji Francuskiej i wojen napoleońskich. Nowoczesny nacjonalizm powstał z powodu żądań mniejszości narodowych, u których rodziła się świadomość wspólnotowa. Dla Europy jest jedną z przyczyn tragedii narodowych, którą pozostawiły piętno na istnieniu. Nacjonalizm polski
Za założyciela nacjonalizmu polskiego uważa się Narodową Demokrację, a zwłaszcza jej przywódców. W dwudziestoleciu międzywojennym wykrystalizował się podział na klasyczny nacjonalizm endecki i nacjonalizm totalitarny zwany narodowym radykalizmem lub faszyzmem. Nacjonalizm został reaktywowany przez podziemie PPP i jak później przez władzę PRL. Po transformacji ustrojowej ideologia nacjonalistyczna została reaktywowana przez subkulturę skinheadów i obecnie jest wykorzystywana przez aktorów zagranicznych do działań aktywnych na nieprzyjaznych terenach. Specyfiką polskiego nacjonalizmu jest wyjątkowa definicji narodu i przedstawiciela tegoż narodu, wpływ romantyzmu i pozytywizmu na kulturowe postrzeganie wiele pojęć (np. tematy wojskowe i obronne), przestawienie wrogich mniejszości etnicznych, które są o niebo lepsze od ludzi znad Wisły i Odry albo mają ból po działaniach rządu sanacyjnego II RP. Nacjonalizm niemiecki
Typ nacjonalizmu powstały pod wpływem czynników historycznych nad trzema rzekami (Łabą, Renem i Dunajem). Jest ideologią wodzowską w założeniach i silnie zhierarchizowaną. Naród niemiecki jest narodem wrażliwym gospodarczo i społecznie; silnie straumatyzowanym; pragnącym dowodów uznania przez kraje ościenne. Chwali waleczność i militaryzm -- walka jest duszą ideologiczną nacjonalizmu;