W tym tygodniu, choć przesłuchałem niewiele, pojawiło się wiele dobra. Zwłaszcza dzisiaj, gdyż okazało się, że kilka bardzo zacnych zespołów wydało swoje nowe albumy i można coś o nich napisać. Ale po kolei.
Helleruin, album "War Upon Man" - po usłyszeniu znakomitego "Devils, Death and Dark Arts" stwierdziłem, że bliżej zapoznam się z dokonaniami tego jednoosobowego holenderskiego projektu, mimo że ostrzegano mnie, że to nie było to. Ale nie jest tak źle - w "War Upon Man" jest klimat, w miarę wyrównany poziom i dobrze to siedzi na słuchawkach. Warto sprawdzić, jeśli szukacie dobrego, ale nie jakiegoś podziemnego black metalu.
Dorothy, album "The Way" - natknąłem się na tę piosenkarkę (lub cały zespół, w zależności jak patrzeć) całkiem niedawno (mimo że aktywna jest od wielu lat), a równie niedawno wydała ten album. Zupełnie nie jest to metal, ale ponieważ muzykę rockową również bardzo lubię, to mogę to polecić - bywa energicznie, czasem lekko popowo w tym sensie, że ten rock "wchodzi", a czasem nawet dość sentymentalnie. Fajna mieszkanka, którą warto spróbować, jeśli narzekacie na to, że ten gatunek muzyki dzisiaj podupadł. Nie podupadł, spokojnie.
Whitechapel, album "Hymns in Dissonance" - bardzo dobra, mięsista płyta. Nie byłem nigdy fanem Whitechapela, byli dla mnie jednym z wielu deathcore'owych zespołów, ale tutaj naprawdę zrobili dobrą robotę i czuć moc w potężnych wokalu (głównie korzystającym z niższych częstotliwości), instrumentarium. Nawet, gdy są spowolnienia, to to wszystko jest tak "potężnie napędzone", że aż się czeka na ciąg dalszy.
Infernal Flame, album "The Grave" - rewelacyjny debiut warszawskiego zespołu death/blackmetalowego. Pierwsze moje skojarzenia to Hate i bardziej agresywne czasy Behemotha. Wokal może nie jest aż tak potężny, jak u obu Adamów, ale dobrze się komponuje z muzyką, jest soczysty, a sama muzyka to po prostu parcie do przodu czołgiem. Warto obserwować, dać szansę, zwłaszcza, że zostało to dobrze wyprodukowane.
This Gift is a Curse, album "A Throne of Ash" - ostatnio zachwycałem się albumem "Heir", na który trafiłem przypadkiem dzięki rekomendacjom Spotify, więc postanowiłem dalej sprawdzać ten zespół. "All Hail the Swinelord" mi nie podszedł w drugiej części (zbyt duszna atmosfera i próba "przyeksperymentowania"), ale "Tron z Popiołu" już podchodzi. Jest jakby bardziej "pierwotny", gorzej wyprodukowany, niepokojący, a wokal jest jakby w powijakach, natomiast jest to równa płyta. Teraz też widać, że zespół wziął szaleństwo z tego albumu, duszną deathspellową atmosferę ze Swinelorda i to wszystko zmiksował na "Heir", dzięki czemu wyszła taka dobra mieszanka, która mnie zaintrygowała, ale nie odrzuciła.
Deafheaven, album "Lonely People With Power" - to zdecydowanie nie jest muzyka dla tych, co cenią w black metalu mrok i bunt (zresztą, ten zespół jest przez nich często negowany). Dla nich to nawet nie jest black metal, a i ja, mimo że mam bardziej liberalne podejście do tej muzyki, mam wątpliwości. Jednak nie zmienia to faktu, że Deafheaven słucha mi się bardzo dobrze i to bardziej doświadczenie, tutaj podzielone na trzy części, z których najbardziej podobała mi się pierwsza. Wokal kompletnie niezrozumiały, stanowiący głównie kolejny instrument, muzyka "płynąca", tak jakby błąkająca się po chmurach, będąca celebracją życia. Brzmi bardzo poetycko, ale tak można sobie wyobrazić ten album. Niektórzy tak opisują Alcest, ale przyznam, że ich za bardzo nie mogę słuchać. Tam jest więcej natury, a tutaj - ludzkich wspomnień. Dobra, już nie będę.
Dzięki tej części zrozumiałem fenomen tej serii. Widzę, że opinie są różne, ale według mnie drugi tom jest dużo lepszy niż pierwszy, świetnie kończy tę dylogię i Simmons zbliżył się do ideału mojego wyobrażenia sci-fi. 10-tki nie ma, ale było bardzo, bardzo blisko.
Przy okazji, jeśli możecie polecić sci-fi (lub nawet fantasy, ale tam o to łatwiej) z równie wyrazistym i rewelacyjnym potworem, jakim jest tutaj Dzierzba, to chętnie przyjmę wszelkie rekomendacje.
@AngelicAura Czy "Canterbury Tales" ma na końcu jakieś "magiczne coś"? Bo sam motyw pielgrzymowania to nie do końca to, czego szukam, w "Hyperionie" był to dla mnie tylko wstęp do akcji z Dzierzbą.
Czy poprzez "Endymion nie rozmawiamy" mam rozumieć, że to słaba część? Bo już się na nią czaję.
@HeikeKinney Ja mam wersję z Dzierzbą i bardziej mi się podoba ta nazwa, więc będę używał :D Ale domyślam się, że ten Chyżwar stał się już jakimś memem wśród fanów, tak jak Frodo Bagosz z Włości z jednego przekładu Władcy Pierścieni.
@Olcia95 Rozumiem. Pewnie i tak zerknę, a akurat na tego typu fragmenty, o których wspominasz, pewnie jestem bardziej odporny/mam większy "zlew". Ale dzięki za ostrzeżenie.
Nareszcie jakies informacje (przecieki) na temat przyszlosci #siuhy.ego - ma trafic jako nowy kapitan #TeamLiquid, gdzie bedzie drugim Polakiem, obok #ultimate.a
@emill1984 Nie będę ukrywał - marzę, aby kiedyś mieć tyle środków, aby wejść do tego świata ze swoją organizacją. Tylko że zanim będę w stanie to zrobić (o ile będę), to pewnie branża się zwinie :P @esport
@emill1984 OK, to czytałem ten tekst, teraz pamiętam. Negatywny przekaz idzie z tego tekstu, ale mam podobne odczucia (a Ty podałeś fakty). Trzeba mieć świadomość, że to mimo wszystko biznes, który musi na siebie zarabiać, więc nie wszystko może się udać. Ale może jeszcze będzie pięknie. Teraz za to chyba streamerzy jako tacy są na topie, choć powiem szczerze, że patrząc na zachowanie niektórych kręcę głową z niedowierzaniem i załamuję się nad poziomem kulturalnym. @esport
@emill1984 Dla jasności - nie chodzi mi o umoczenie się. Chodzi mi o sposób wysławiania i stosunek do komunikacji. Klasyczny przykład to xntentacion i to, co się dzieje ostatnio wokół kanału ostre_szachy - ogólnie bardzo fajna grupka, Bartek też ma łeb na karku, pewnie na co dzień miły facet, ale gdy słucham jego, Delorda, Suchara i paru innych na wspólnych transmisjach o szachach, to aż uszy puchną, a i sposób wyzywania się (na żarty) jest taki, że cóż - kreatywnością to nie grzeszy. I śmiałbym się, gdyby nie to, że tak dużo widzów pewnie ma ich za pewnego rodzaju wzorce.
@emill1984 Natomiast weź pod uwagę, że ogólnie jestem wrażliwcem i nie wychowałem się na społeczności internetowej (zresztą, Ty też chyba nie za bardzo, choć masz z nią dużo więcej wspólnego ode mnie :P) @esport
Ani za czasów Twojego życia nastoletniego, ani za mojego nie było Twitcha i kultury streamerskiej :) Tylko o to mi chodzi, to nie był żaden pojazd, przepraszam, jeśli tak to odebrałeś. Po prostu nie wychowywaliśmy się w erze influencerów.
Ja po prostu automatycznie źle nastawiam się do kogoś, kto publicznie (a stream taki jest) nie umie zbudować pojedynczej wypowiedzi bez wulgaryzmu. Może nie tak, że go odrzucam, ale nie gra to z moją duszą, mimo wszystko, boomera. Tylko wiesz - mnie czasem nawet Izak odrzuca tym, że zachowuje się jak nastolatek, robiąc aferę na całe mieszkanie np. z kolejnego nietrafionego headshota. Po prostu inaczej do tego podchodzę.
@emill1984 Rozumiem, zgadzam się, że rzuciłem o tym wychowaniu nie znając w pełni Twojej historii - jeszcze raz przepraszam.
Podałbym chętnie przykład, ale nie mogę złapać konkretnego momentu, a nie chcę zmuszać Cię do oglądania całej transmisji, natomiast tego typu refleksje miałem po obejrzeniu meczu Mokrego Suchara z Delordem w ramach transmisji Ostrych Szachów, gdzie Delord rywalizował o randkę z trenerką Magdą. Podsłuchanych rozmów zawodników, nawet jeśli zabawnych, po prostu nie mogłem słuchać, a potem jeszcze wszedł xn z "żądleniem Madzi".