"Narcyzm grupowy przejmuje kontrolę nad dynamiką narcystyczną na społecznym poziomie jaźni. Dynamika ta jest bliska profilowi narcyzmu indywidualnego typu wrażliwego lub wielkościowego, będącego wyrazem potrzeby wyższości: neurotycznemu, pełnemu frustracji, skłonnemu do wyzysku innych oraz rywalizacji z nimi. Narcyzm grupowy stanowi przypadek motywowanego poznania społecznego, w którym wizerunek grupy własnej służy do zaspokajania psychologicznego motywu bycia podziwianym i uznawanym za lepszego od innych. Ludzie w różnym stopniu podzielają ten motywowany pogląd. Narcyzm grupowy może charakteryzować grupy jako wspólny, normatywny pogląd na tożsamość grupy własnej. Innymi słowy, członkowie mogą zgodnie dojść do stanowiska, że kluczowe znaczenie ma domaganie się od wszystkich innych uznania wyjątkowego statusu ich grupy własnej. Zamiast dążyć do podwyższenia własnego statusu, jak to robią osoby z narcyzmem indywidualnym, narcyzi grupowi dokonują inwestycji emocjonalnej, starając się zyskać uznanie dla wyolbrzymionego znaczenia ich grupy własnej... To zaś sprzyja uprzedzeniom i nienawiści do grup obcych, a także pobudza narcyzm indywidualny. Jednak popieranie identyfikowania się z nienarcystyczną grupą własną, poczucia przynależności do społeczności cenionej za pozytywne wartości, a także pozytywna współzależność z innymi członkami – to wszystko może tłumić tworzenie się i wyrażanie narcyzmu grupowego oraz indywidualnego. Negatywne następstwa narcyzmu grupowego można ograniczać, akcentując jego pokrywanie się z nienarcystyczną pozytywną oceną grupy własnej." (cytat)
(Agnieszka Golec-de-Zavala "Narcyzm grupowy. Kultura narcyzmu, nacjonalizm, agresja")
Ponury jesienny klimat sprzyja lekturze opowieści o duchach. Które spośród utworów M.R. Jamesa literaturoznawca z Uniwersytetu Śląskiego mógłby zatem polecić miłośnikom prozy, aby straszyła ich w długie, październikowe wieczory?
– Na pewno świetnymi opowiadaniami są Rękopis kanonika Alberyka i Przyjdę na twoje wezwanie, mój chłopcze! – uważa prof. J. Mydla. – Moim ulubionym jest jednak Hrabia Magnus. Znajdziemy w nim sceny dosyć nieprzyjemne – na tyle, na ile to możliwe w przypadku pisarza, który cenił powściągliwość i doradzał ją innym literatom. Hrabia Magnus to zatem James w najlepszym wydaniu, z dużą dozą dreszczyku, a jednocześnie utwór, który zręcznie stymuluje wyobraźnię czytelnika, skłaniając ją do samodzielnego „zapuszczania się w rejony grozy”, by użyć określenia mistrzyni romansu gotyckiego – Ann Radcliffe, której sposobowi prowadzenia narracji M.R. James wiele zawdzięczał.
Cytat + recenzja (w linku) książki dr hab. Jerzego Bańbury pt. Ewolucja (2024)
"Nauka o ewolucji jest dynamicznie funkcjonującą dziedziną wiedzy, o szerokim zakresie badań teoretycznych i doświadczalnych. Co roku wychodzą drukiem nowe książki i tysiące artykułów naukowych. Z powodu założonego charakteru tej książki nieuzasadnione wydawało się typowe dla książki naukowej bieżące cytowanie literatury w tekście. Zawsze jednak uważałem, że czytelnikowi należy się wskazanie źródeł naukowych, zwłaszcza w obecnych czasach, gdy łatwo opublikować błędne lub fałszywe informacje w szeroko dostępnej formie. Dlatego przedstawiam główne książki o ewolucji, które wyszły w językupolskim. Drugą grupę źródeł, w istocie ważniejszą niż pierwsza, stanowią książki w języku angielskim. Trzecia grupa to niewiel
ka próba spośród tysięcy artykułów naukowych, próba wybrana w związku z korzystaniem z nich w trakcie pisania. Chociaż te źródła nie były w tekście formalnie cytowane, a co najwyżej przytaczane ogólnikowo, to ślady ich wszystkich można jednak w książce odnaleźć." (cytat)
Michał Heller „Spotkania z nauką. Jak być uczonym”- recenzja Łukasza Tychonieca
Autor odpowiada: mechanika kwantowa ukazuje zupełnie nowe spojrzenie na rolę obserwatora, który nie jest już tylko biernym odbiorcą fizycznego świata, lecz wręcz jego kreatorem. Sama obecność obserwatora wpływa bowiem na wynik pomiarów. Z kolei teoria względności podkreśla znaczenie punktu widzenia – okazuje się, że w pełni uprawnioną odpowiedzią na pytanie o stan rzeczy jest: „To zależy”.